تغیر مسیر یافته از - حنان بن سدیر صیرفی
زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابوالفضل حنان بن سدیر صیرفی





ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم صیرفی کوفی کندی، از اصحاب و راویان امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و از محدثان بزرگ شیعه در عصر امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالفضل حنان بن سدیر بن حکیم بن صهیب صیرفی کوفی کندی، اهل کوفه و از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) بود و از آن دو بزرگوار و امام باقر (علیه‌السّلام) روایت دارد، گرچه کشّی معتقد است که حنان امام باقر (علیه‌السّلام) را درک نکرده است.
وی از محدثان بزرگ شیعه و فردی موثق و در عین حال واقفی بود و بدین‌سبب برخی در استناد و اعتماد به روایات وی توقف کرده‌اند.
بنا بر گزارش نجاشی، حنان در نزدیکی جامع کوفه در محله پارچه فروش‌ها دکانی داشت و از این طریق امرار معاش می‌کرد و سرانجام پس از عمری طولانی درگذشت.

۲ - مشایخ و راویان



صیرفی از افرادی مانند پدرش سدیر، عمرو بن قیس ملائی و عبید بن زراره حدیث آموخته و روایت کرده است.
صیرفی دارای شاگردان و راویان بسیاری بوده که مشهورترین آنها عبارت‌اند از: حسن بن محبوب محمد بن جنید حجّام، عباد بن یعقوب و محمد بن ثواب هباری.

۳ - آثار



تالیفاتی چون صفة الجنة و النار و کتاب الحدیث از آثار صیرفی است.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۳۰] المشتبه، ج۱، ص۱۳۱.


۵ - پانویس


 
۱. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۶.    
۲. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۸.    
۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۴، ص۳۷۲.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۴۶.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۶.    
۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۸۶.    
۷. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۳، ص۲۴۴.    
۸. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۶.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۸۴.    
۱۰. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.    
۱۱. حلی، حسن بن یوسف، ایضاح الاشتباه، ص۱۶۷.    
۱۲. دارقطنی، علی بن عمر، المؤتلف و المختلف، ج۱، ص۴۳۰.    
۱۳. ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، تبصیر المنتبه، ج۱، ص۲۷۶.    
۱۴. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۶۴.    
۱۵. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۵.    
۱۶. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۴۲.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۶.    
۱۸. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۴۳.    
۱۹. ابن‌ماکولا، علی بن هبة‌الله، الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.    
۲۰. عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۳۶۷.    
۲۱. ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۲۹۹.    
۲۲. ابن‌قولویه قمی، جعفر بن‌ محمد، کامل الزیارات، ص۲۹۱.    
۲۳. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۲۰۸.    
۲۴. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۶۴.    
۲۵. ابن‌ماکولا، علی بن هبة‌الله، الاکمال، ج۲، ص۳۱۸.    
۲۶. ابن‌ناصرالدین دمشقی، محمد بن عبدالله، توضیح المشتبه، ج۲، ص۱۵۹.    
۲۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۴۶.    
۲۸. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۳۱۵.    
۲۹. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۲۷.    
۳۰. المشتبه، ج۱، ص۱۳۱.
۳۱. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۷۱.    
۳۲. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۵۳.    


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۰۲، برگرفته از مقاله «ابوالفضل حنان بن سدیر صیرفی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.